پیچوندن کارهای آخر الزمان!!!

به نام خدا

سلام!

چند وقت بود دستم به نوشتن نمی رفت، دلیلش رو بذارید پیش خودم بمونه اما حالا که حال و هوامون بهتر شده میخوام یه داستان از خودم براتون بنویسم... چند وقت پیش ها که شورش فکری مثل حالا نبود گاهی با دوستان دور هم جمع میشدیم و به اصطلاح گعده میگرفتیم و از هر دری صحبت میکردیم... گاهی که جمع باصفا تر می شد، از شوخی و خنده ها جدا می شدیم و بحث به آینده و سرنوشتی که دوست داشتیم برامون رقم بخوره می زدیم... اکثر مواقع بحث به اینجا می رسید که ای کاش ظهور زودتر رقم بخوره و ما بی خیال همه چیز می شیم و میریم میجنگیم و شهید می شیم، کلی هم خوشحال بودیم برای خودمون..!

می گفتیم بذار ما بریم شهید بشیم بعد یه عده ای میان این گند های چند هزار سالة بنی بشر رو درست می کنن، خود آقا امام زمان هم که هست و مدیریت میکنه و همه چی به خیر میگذره ایشالا!

انگار داشتیم از چیزی که خودمون توان تغییر دادنش رو نداشتیم فرار می کردیم! بعد ها به این فکر افتادم که حیف نیست مفتی مفتی شهید شیم بره؟! یعنی چرا خاصیتمون بیشتر از این نباشه؟ این جرقه بعد از خوندن وصیت نامه یه شهید که گفته بود خدا کنه اول برای جبهه ها مفید باشه و بعد شهید شه به ذهنم رسیده بود.حالا که بزرگتر شدم به حساب خودم، به حال چمران ها و احمدی روشن ها و طهرانی مقدم ها.......... بگذریم...

عزیزی می گفت: "همین حرکت های ما مقدمه ای برای ظهور است و جریان ظهور ادامه اش را بر حرکت های حقی که در عالم جریان دارد بنا می کند" یعنی اگر کسی روی این کار میکنه که چه معماری یا نوع لباس و پوششی شایسته تمدن اسلامی هست یا اینه چه شخصیتی لیاقت مدیریت یک قسمت در جامعه اسلامی باید داشته باشه و در حال پرورش چنین عواملی باشه، قطعاً این تفکرات در زمان ظهور هم مورد پسند و توجه هست بعضی خیال می کنند در زمان ظهور دنیا یه Reset کلی میشه و امام زمان (عج) هم یه شبه همه چیز رو درست میکنه و از بابت مسائل بعد از ظهور خیالشون کاملاً راحته...

به قولی: "اگر منجی آغاز ظهور است پس حتماً عده ای سپیده دم را رقم زده اند و ظهور فقط جنگ و خونریزی نیست که این فقط درد زایمان است"

ترس دارم از این حرفی که میخوام بزنم: برخی از ما دنبال کار های پر هیاهو هستیم برای خدا... نه کارهایی که توش نام و شهرتی برامون نیست...

اوضاع هنوزم همونطوریه! اگه بخوایم با خر تو خر شدن اوضاع ماهی بگیرم (!) اون وقته که خدا با یه پس کله ای، حسابی حالمون رو میگیره و اونجا نتیجه امتحانی رو که گرفته رو میکنه... حالا هی به هر بهونه از کار کردن برای آماده سازی زمینه ظهور در بریم... حتی به بهونه شهادت!

به نظرم با توجه به اوضاع منطقه و رسیدن شمیم ظهور این ماییم که باید سر رشته های تغییر عالم رو محکم بدست بگیریم تا با علنی شدن حرکت حضرت کجی ها اصلاح و تحول ایجاد شه...

وای به حال کسی که بعد از ظهور و جنگ آخرالزمان زنده مونده باشه!!! کارا تازه اون موقع شروع میشه!!! J J J J

 

پانوشت:

محبوب من! از تو می خواهم نه مثل مختار بعد از واقعه، نه مثل حر در میان واقعه، که مثل عباس در تمام واقعه، یار و یاور و شهید راه کسی باشم که به انتظارش ایستاده ام.